αναδημοσιεύσεις από την ασταμάτητη μηχανή
Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Αρκετά «γενναιόδωρος» ο ρημαδοΚούλης και το ρημαδογκουβέρνο του δίνει (λέει) επίδομα 800κάτι ευρώ για όσους / όσες ξανα-κλειστούν στα σπίτια τους τρώγοντας τα νύχια τους – για 3καικάτι βδομάδες… Καλά… Η δική μας πρόγνωση είναι ότι η «περιορισμένη επιστροφή» σε μια αυστηρά ελεγχόμενη «κανονικότητα» εν όψει εορτών θα γίνει μετά το πρώτο δεκαήμερο του Δεκέμβρη. Για διάφορους πολιτικούς λόγους. Ανάμεσα στους οποίους ένας σημαντικός (και ανείπωτος) είναι η δημόσια τάξη. (Τα υπόλοιπα δικά σας…)
Παρασκευή 6 Νοέμβρη. … Έχουμε έναν πόλεμο μπροστά μας. Ο στρατός μας είναι σε πλήρη ανάπτυξη… Τάδε έφη ο πρωθυπουργός ρημαδοΚούλης χτες. Η επιμονή στα πολεμικά ανακοινωθέντα δεν είναι άστοχη· όμως η πλειοψηφία νομίζει ότι ο «εχθρός» είναι ο «αόρατος ιός». Τραγικό λάθος. Αν για την ασταμάτητη μηχανή το «δεύτερο κύμα» πραξικοπήματος ήταν προβλέψιμο, για τις «άτυπες» συζητήσεις που γίνονταν στις Βρυξέλες τον περασμένο Σεπτέμβρη ήταν, απλά και ωμά, ζήτημα σχεδιασμού. «Πότε να ξαναεπιβληθούν τα lockdown; Τον Νοέμβρη προς Δεκέμβρη ή μέσα / πάνω στις γιορτές;». Την απάντηση του ζούμε, και όχι μόνο στα μέρη μας. Ο «στρατηγός» ρημαδοΚούλης προσπάθησε
Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Υπάρχει κάτι για εμάς; Ναι: ότι αποκαλύπτουν το ψέμα τους (ή, αν θέλετε, την βίαιη Σ.Δ.Ι.Τ. διαχείριση της μετάβασης προς την 4η βιομηχανική επανάσταση…) μόνοι τους. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ανήλικοι. Αρχικά κηρύχτηκαν «υγειονομικές βόμβες» ώστε να δικαιολογηθεί το κλείσιμο των σχολείων, και να εκβιαστεί η τηλε-εκπαίδευση. Ύστερα «κάτι έγινε» (θα δούμε στη συνέχεια τι) και ξε-χαρακτηρίστηκαν από «υγιειονομικές βόμβες» – τα σχολεία ξανάνοιξαν, έστω για λίγο. Μετά το καλοκαίρι, με βάση την ανάγκη «κάλυψης του κενού του φθινοπώρου», οι ανήλικοι ξανα–έγιναν «υγιειονομικές βόμβες», αλλά τα σχολεία μετατράπηκαν σε πυριτιδαποθήκες – και η νεολαία σε
Παρασκευή 6 Νοέμβρη. Ή «δημιουργική λογιστική θανάτου»… Έχουμε ασχοληθεί μάλλον εκτεταμένα με το ζήτημα του πόσο θανατηφόρος είναι πραγματικά ο covid… και ίσως αυτό να κουράζει. Δεν είναι ευχάριστο να μιλάει κανείς για αριθμούς νεκρών. Ωστόσο η ασταμάτητη μηχανή έχει αναγκαστεί να κάνει (και) αυτό, στο βαθμό που η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία προσπαθεί να επιβληθεί και να ποτίσει μυαλά και συνειδήσεις ανεμίζοντας αριθμούς. Οι δύο παρακάτω πίνακες είναι όσο πιο έγκυροι γίνεται, για όσους ψάχνουν τεκμήρια και αποδείξεις πέρα απ’ τη μύτη (και το συνήθως άρρωστο μυαλό) τους. Προέρχονται απ’ το euromomo, έναν ευρωπαϊκό οργανισμό που παρακολουθεί (όπως δηλώνει ο ίδιος)
Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά είναι χαράς ευαγγέλια για κάθε φίλο της καραντίνας! Θα βγουν οι caradinieri να πανηγυρίσουν ανοικτά; Πρέπει: μια καθηγήτρια φιλόλογος σε λύκειο της Αθήνας καταδικάστηκε σε 12 μήνες φυλακή (με 3ετή αναστολή) επειδή δεν φορούσε μάσκα στην τάξη. Ήταν άλλη μια “νίκη της δημοκρατίας”, και μάλιστα σημαντικότερη απ’ την προηγούμενη: η καθηγήτρια θεωρήθηκε πιο ένοχη από κάποια μέλη της βοθρολυματικής συμμορίας που αθωώθηκαν… Την έδωσε ένας caradinieri γονιός· φαίνεται όμως ότι και τα «όργανα των μαθητών» (το δεκαπενταμελές, τα πενταμελή) συνεισέφεραν, αφού «έκαναν αποχή» από το μάθημά της – θεωρώντας την, προφανώς, «απειλή για την ζωή τους»…
Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Τον covid (νομίζετε ότι…) τον ξέρετε. Τον GDPR; Όλα τα κωθώνια του ντουνιά, οι φίλοι της καραντίνας και των φαρμακοβιομηχανιών, θα αφρίσουν άλλη μια φορά: αυτά τα «κορακίστικα» δεν τους αφορούν, και φυσικά ό,τι δεν τους αφορά δεν υπάρχει! Πράγματι: αν η πραγματικότητα είναι ό,τι γουστάρει ο καθένας, τότε ο GDPR δεν υπάρχει, και είναι αδιάφορος σε σχέση με την τρομοεκστρατεία. Και όμως υπάρχει! Για την ακρίβεια: οι ιστορικοί του μέλλοντος θα γράψουν υπήρξε για δυο χρόνια ένας ευρωπαϊκός «γενικός κανονισμός προστασίας δεδομένων» (general data protection regulation). Εγκρίθηκε απ’ τα αρμόδια όργανα και τις κυβερνήσεις της ε.ε.
Πέμπτη 5 Νοέμβρη. Αυτά προ covid!… Η μαστορεμένη τρομοκρατία και η αποδοχή (τόσο απ’ τις πολιτικές βιτρίνες όσο και απ’ τους υπηκόους) της «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» είχαν στόχο, πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα και σοβαρά, τον βομβαρδισμό του GDPR μέχρι να γίνει σκόνη!! Dust in the wind… Τίνος ήταν τα βομβαρδιστικά; Το καταλαβαίνετε: των big tech και των big pharma, αμερικανικών αλλά και ευρωπαϊκών, που είχαν βρεθεί με μια θηλειά στο λαιμό τους εξαιτίας του GDPR και των θηριωδών προστίμων για την παραβίασή του. Και ποιός ήταν ο κύριος στόχος του βομβαρδισμού, η «καρδιά» που έπρεπε να σταματήσει; Εκείνα τα
Τρίτη 3 Νοέμβρη. … Ένας πρώην γενικός αντιπρόεδρος της Pfizer [σ.σ.: ο Peter Rost] ο οποίος έγινε whistleblower όταν η εταιρεία αγνόησε τις διαμαρτυρίες του για το παράνομο μάρκετινγκ, έχει πει: Είναι τρομακτικό πόσες ομοιότητες υπάρχουν μεταξύ αυτής της βιομηχανίας και της μαφίας. Η μαφία βγάζει τεράστια χρηματικά ποσά, όπως και αυτή η βιομηχανία. Οι παράπλευρες απώλειες του οργανωμένου εγκλήματος είναι οι φόνοι και οι θάνατοι, και οι παρενέργειες αυτής της βιομηχανίας οδηγούν στο θάνατο. Η μαφία δωροδοκεί πολιτικούς και άλλους, το ίδιο και η φαρμακοβιομηχανία… Η διαφορά είναι ότι όσοι δραστηριοποιούνται στη φαρμακοβιομηχανία θεωρούν τους εαυτούς τους – αν
Τρίτη 3 Νοέμβρη. Οι πιο «συνδικαλιστές» ανάμεσα στους caradinieri, αφού δεν μπορούν ανοικτά να υπερασπιστούν το κεφάλαιο / φαρμακοβιομηχανίες (κάτι που κάνουν, όμως, υπόγεια…) θα πουν: ναι μωρέ, εντάξει… αλλά ο covid 19 είναι ο φονιάς και απλά (ναι, «απλά»…) οι φαρμακοβιομηχανίες προσπαθούν να επωφεληθούν… Θα εμφανίσουν δηλαδή την δήθεν φονικότητα του ιού σαν «πραγματική αιτία» και τις τακτικές των φαρμακοβιομηχανιών σαν ένα «αποτέλεσμα» που μπορεί να αντιμετωπιστεί. Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η αντιστροφή της πραγματικότητας δείχνει απόλυτη άγνοια της ιστορίας και των γεγονότων. Μια φορά με την «γρίπη των πτηνών» (2005 – 2006) και μια δεύτερη φορά με
Δευτέρα 2 Νοέμβρη. Σε ένδειξη συμπαράστασης στον σατυρικό βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron σήμερα, όλα τα σχολεία, «καθ’ άπασαν την επικράτειαν» του ελλαδιστάν, θα κρατήσουν ενός λεπτού σιγή… Τυπικά ο λόγος είναι η δολοφονία του καθηγητή Samuel Paty σε ένα προάστειο του Παρισιού – σύμφωνα με την εγκύκλιο του ντόπιου υπουργείου θρησκευμάτων. Δεν χρειάζεται να πει κανείς οτιδήποτε για την επιλεκτικότητα της ευαισθησίας του χριστιανικού υπουργείου. Είναι φρικτό το να μαχαιρώνεται ένας καθηγητής, αλλά αν δεν κάνουμε λάθος στο (συμμαχικό) αμέρικα έχει συμβεί κάμποσες φορές να γαζώνονται καθηγητές και μαθητές από ένοπλους «πυροβολημένους» – ζήτημα «ενός λεπτού σιγής» δεν