βίντεο

Ένα, ακόμα, καταστροφικό «ιατρικό λάθος»; Αγωνία και αντιθεραπευτικός πανικός στα νοσοκομεία; Αν το ψάξετε, κι αν καταλάβετε τι είναι αυτό το «κάνουμε κάτι γιατί αν δεν το κάνουμε και πεθάνει ο ασθενής θα κατηγορηθούμε, ενώ αν το κάνουμε και πεθάνει θα απαντήσουμε ‘κάναμε ό,τι μπορούσαμε’» ίσως βγάλετε κάποιο συμπέρασμα.

Μετά τις επιθέσεις στους δίδυμους πύργους, στις 11 Σεπτέμβρη 2001, ο κόσμος μπήκε σε μια “νέα κανονικότητα”. Με αφορμή αυτές τις επιθέσεις εγκαταστάθηκαν νέες πρακτικές και τεχνολογίες επιτήρησης και καταστολής σε όλο το φάσμα του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου, που ακύρωσαν τις μέχρι τότε δεδομένες πολιτικές ελευθερίες. Ο “πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία” επέβαλλε την έκτακτη επιστράτευση στους σκοπούς της διαχείρισης της “ισλαμικής απειλής”, η οποία (έκτακτη επιστράτευση/ανάγκη) στην συνέχεια μονιμοποιήθηκε. Πάντα στο όνομα της “ελευθερίας”…

Υπάρχει περίπτωση οι φαρμακευτικές εταιρείες να έχουν συμφέροντα, τα οποία υπερασπίζονται με κάθε τρόπο, παραβιάζοντας τους κανονισμούς του "υγιούς οικονομικού ανταγωνισμού", της αμερόληπτης σχέσης τους με τον ιατρικό κλάδο, αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης υγείας; Η φαρμακοβιομηχανία ως οργανικό κομμάτι της δυτικού τύπου κοινωνικής οργάνωσης, είναι μια ακόμα καπιταλιστική επιχείρηση ή ένας ανθρωπιστικός οργανισμός; Μήπως είναι ένας συνδυασμός των δύο και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα κέρδη και το ανθρωπιστικό της έργο;