Κυριακή 31 Γενάρη. Τα πιο πάνω δεν σημαίνουν ότι το BGI είναι ένας «αγαθός ιππότης» της δημόσιας υγείας που οι κακεντρεχείς αμερικάνοι κατηγορούν άδικα… Καθόλου! Το ακριβώς αντίθετο! Πρόκειται για ένα γιγα-group εταιρειών, έναν βιοτεχνολογικό όμιλο, με ειδίκευση την βιο-πληροφορική, πολλές θυγατρικές στις ηπα, στην ευρώπη, στην ασία και στην αφρική, και συνεργασία με αμερικανικά, ασιατικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια κλπ. Κάνει έρευνες και κατασκευές μηχανών ανάλυσης οποιουδήποτε γονιδιώματος, ανθρώπινου, ζωϊκού, φυτικού, μικροβιακού, και θεωρείται απ’ τους πρωτοπόρους παγκόσμια και σ’ αυτόν τον τομέα. Με δυο λόγια ανήκει στον στρατό των πράγματι μεγάλων, σοβαρών, υπολογίσιμων αντιπάλων του δυτικού βιο-πληφορορικού συμπλέγματος.

Έχει, λοιπόν, το ενδιαφέρον του το γεγονός πως ενώ το BGI υπάρχει και δρα σε αμερικανικό (και ευρωπαϊκό) έδαφος εδώ και μια δεκαετία, η «απειλή» και ο «κίνδυνος» ανακαλύφθηκε τόσο πρόσφατα … μαζί με τα μαζικά PCR τεστ. Κι όμως: σε πείσμα των αμερικανικών λαγωνικών η BGI americas με κεντρικά γραφεία στο Καίμπριτς της Μασσαχουσέτης και η BGI europe με έδρα την Κοπεγχάγη δημιουργήθηκαν το 2010. Το 2018 η κινεζική «μητρική» άνοιξε καινούργια επιπλέον γραφεία και εργαστήρια στο Seattle και στο San Jose (ηπα), στο Λονδίνο, ενώ δημιούργησε μια τρίτη θυγατρική, την BGI asia pacific, με γραφεία και εργαστήρια στο Hong Kong, στο ιαπωνικό Kobe, στην Bangkok της ταϋλάνδης, στο λάος, στη σιγκραπούρη, στο Brisbane της αυστραλίας. Έχει εδώ και κάποια χρόνια αντίστοιχα ερευνητικά κέντρα στη γερμανία, στο βέλγιο, στη σουηδία, στη ρωσία, και στη νότια αφρική. Με δυο λόγια είναι ο ορισμός του «βιοτεχνολογικού γίγαντα μέσα στο δωμάτιο» (τον καπιταλιστικό πλανήτη).

Γιατί, λοιπόν, υποδείχθηκε σαν «απειλή δημόσιας ασφάλειας» για το αμερικανικό κράτος τόσο πρόσφατα (και τόσο συστηματικά, όπως δείχνει η κάτω φωτογραφία, με ημερομηνία 13 Γενάρη 2021);

Η απάντηση είναι απλή όσο και εύλογη. Μέχρι το ξεδίπλωμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας τα βιοτεχνολογικά επιτεύγματα (και δεν είναι καθόλου λίγα!) και ειδικά οι εφαρμογές τους στο είδος μας (το ανθρώπινο…) ήταν από εμπορική άποψη περιορισμένα στον στενό ορίζοντα που οριοθετούνταν απ’ την μια μεριά από διάφορες νομοθεσίες και απ’ την άλλη από την αρνητική, καχύποπτη ή σωστά κριτική αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας των υπηκόων (και όχι μόνο των πρωτοκοσμικών) για το bio-engineering.

Η δημιουργία της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας έσπασε όλα τα φράγματα, έκανε σκόνη τα εμπόδια, υπερφαλάγγισε τις ενστάσεις και αντιρρήσεις (πολλές απ’ τις οποίες καθαρά επιστημονικές…), πέταξε στα σκουπίδια αυτό που ήταν αγαπημένη ακαδημαϊκή ενασχόληση και λεγόταν «βιοηθική», δίνοντας στο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα την «απόλυτη ελευθερία» της έκτακτης ανάγκης· και της «σωτηρίας απ’ το κακό». Σ΄αυτές τις καινούργιες συνθήκες μια σειρά τεχνολογικών εφαρμογών που ήταν ώριμες τεχνικά αλλά μπλοκαρισμένες για κοινωνικούς, θεσμικούς, πολιτιστικούς, ιδεολογικούς λόγους, απ’ την συστηματική ψηφιακή «επιτήρηση των επαφών» (των κοινωνικών σχέσεων δηλαδή) ως την υπόγεια νομιμοποίηση της γενετικής μηχανικής ως «εμβολίου», και απ’ την εξίσου υπόγεια μαζική συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων υγείας ως την ραγδαία επέκταση του ηλεκτρονικού ζην, έγιναν – επιτέλους για τα αφεντικά του συμπλέγματος! – αλλού πεδία άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης και αλλού εξίσου άγρια πεδία κερδοφορίας. Αλλά και αλγοριθμικής επιτήρησης για λογαριασμό των κρατών και των αρμόδιων υπηρεσιών – κι όχι μόνο.

Τώρα είναι που οξύνεται ο (και πλανητικός) ανταγωνισμός για την κατάκτηση, την επεξεργασία, την αξιοποίηση τεράστιων όγκων προσωπικών data· για την επιχειρηματική και κρατική εγκατάσταση νέων πανοπτικών· για την διαμόρφωση των χαρακτηριστικών νέων αγορών και νέων «γυάλινων φυλακών»! Και, κατά συνέπεια, τώρα ανακοινώνονται με κάθε επισημότητα καινούργιες «εθνικές περιουσίες», καινούργια παρθένα εδάφη που είναι υπό κατάκτηση αλλά εποφθαλμιούν οι ανταγωνιστές….

Τόσο σαν timing όσο και σαν περιεχόμενο οι αμερικανικές ανησυχίες επιβεβαιώνουν, αναγνωρίζουν, διατρανώνουν με τον πιο επίσημο και αδιάψευστο τρόπο, εκείνο που οι βουλιαγμένοι μέσα στους δημαγωγικούς βούρκους υποτελείς πρέπει να αγνοούν…