Mια πρωτοβουλία που φτιάχτηκε με αφορμή την επιθυμία για τη δημιουργία μίας σειράς από βίντεο
σχετικά με την κατάσταση που βιώνουμε τον τελευταίο χρόνο.

Το πρώτο μέρος αφορά στο ιστορικό της δημιουργίας της κορονοκρίσης. Το σχετικό βίντεο προσπαθεί να
καταδείξει ότι η υγειονομική κρίση είναι εξαρχής κατασκεύασμα των ισχυρότερων εθνικών κεφαλαίων και κρατών
που τους ανήκουν τα διεθνή καθεστωτικά μίντια και καθορίζουν τις «αλήθειες» που εκφράζονται από το διεθνές
επιστημονικό «ιερατείο». Στην προσπάθεια μας να σπάσουμε το μονοπώλιο της αφήγησης του τρόμου
παραθέτουμε αντιφάσεις των επιστημόνων-ειδικών, μεθοδευμένες εκστρατείες παραποίησης της
πραγματικότητας, απόψεις «αιρετικών» επιστημόνων και άλλα.

Πρώτη παρατήρηση: ακόμα και αν δε συμφωνούμε απαραίτητα με όσα λέγονται στο βίντεο από κάποιους από τους
«αιρετικούς» ή/και δε μπορούμε να αποδείξουμε με τεχνικά επιχειρήματα ότι όσα λένε ισχύουν (όπως άλλωστε το
ίδιο ισχύει και για όσα λένε οι καθεστωτικοί ειδικοί), θεωρούμε ότι γίνεται ξεκάθαρο ότι η κυρίαρχη αφήγηση είναι
διάτρητη από παντού και ότι αν σπάσει το μονοπώλιο της καταρρέει.

Δεύτερη παρατήρηση: ακόμα και αν ο covid ήταν πραγματικά τόσο επικίνδυνος όσο προσπαθούν να μας πείσουν
τα κράτη αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι τότε θα αποδεχόμασταν όσα μας σερβίρονται ως επιστημονικές
αλήθειες και ακόμα περισσότερο ότι θα ξεχνούσαμε ότι τα κράτη είναι πάνω απ’ όλα εθνικοί συλλογικοί
καπιταλιστές και ως τέτοιοι δρουν πάντα.

Το δεύτερο μέρος αποτελείται από 3 κομμάτια/βίντεο στα οποία προσπαθούμε να τεκμηριώσουμε τους παραπάνω μας ισχυρισμούς.

Το πρώτο κομμάτι αφορά στο ποια ήταν η καπιταλιστική πραγματικότητα και οι σχεδιασμοί των αφεντικών πριν το κορονοϊό. Απόσπασμα από το 1ο κομμάτι:

«Το υπάρχον καπιταλιστικό μοντέλο έχει σταματήσει να είναι αποτελεσματικό για τα αφεντικά και ειδικότερα στη
δύση. Οι καπιταλιστικές οικονομίες είναι σε αδιέξοδο, η παραγωγικότητα της εργασίας είναι στο πιο χαμηλό
επίπεδο των τελευταίων δεκαετιών, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί έχουν οξυνθεί και ο παγκόσμιος συσχετισμός
δυνάμεων αμφισβητείται πλέον ανοικτά. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση που σχεδιάζεται και είναι σε εξέλιξη
αναμένεται να δώσει λύσεις εκτινάσσοντας την παραγωγικότητα της εργασίας και τα κέρδη και εξασφαλίζοντας την
ανταγωνιστικότητα των δυτικών οικονομιών. Η αναδιάρθρωση ωστόσο απαιτεί την αντιμετώπιση χρόνιων
προβλημάτων …»

Το δεύτερο κομμάτι αφορά στο τι εμπόδια και αντιστάσεις αντιμετώπιζε η καπιταλιστική αναδιάρθρωση που
συνέβαινε ήδη πριν την κορονοκρίση και γιατί ήταν κρίσιμης σημασίας να επιταχυνθεί αυτή η αναδιάρθρωση.
Απόσπασμα από το 2ο κομμάτι:

«… πρέπει να ξαναφτιαχτεί το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων. Να αλλάξουν οι κοινωνικές συνήθειες και να
δημιουργηθούν νέες κοινωνικές ανάγκες. Πρέπει να αλλάξει η σχέση του κράτους με τις επιχειρήσεις και του
κράτους με τους υπηκόους του. Και για να επιβληθεί αυτή η νέα πραγματικότητα πρέπει να εξασφαλιστεί η
απαραίτητη κοινωνική συναίνεση. Ωστόσο, αν και οι αλλαγές προς το νέο καπιταλιστικό παράδειγμα προχωρούσαν
ήδη, ο βηματισμός ήταν πολύ πιο αργός από ότι απαιτεί η κατάσταση των οικονομιών και ο ανταγωνισμός που
μαίνεται ανάμεσα στα κράτη. Τα δυτικά κράτη δεν είχαν άλλη επιλογή από το να προωθήσουν την καπιταλιστική
αναδιάρθρωση …»

Το τρίτο κομμάτι αφορά στο πως η κατασκευή της κορονοκρίσης έπαιξε τον ρόλο του καταλύτη για την επέλαση
της νέας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης. Απόσπασμα από το 3ο κομμάτι:

«… Τα επιβαλλόμενα lockdown, αν και άχρηστα για την καταπολέμηση του ιού, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στο βίαιο
fast forward προς το νέο καπιταλιστικό παράδειγμα … Τα κράτη λοιπόν βγαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο
συγκεντρώνοντας ακόμα μεγαλύτερη εξουσία, οργανώνουν κεντρικά, επιβάλλουν και επιβλέπουν την απαιτούμενη
δημιουργική καταστροφή κεφαλαίου που απαιτείται για τη μετάβαση. Στο δρόμο τους πρέπει να καταστρέψουν
την παλιά κανονικότητα που είναι πλέον καπιταλιστικά οπισθοδρομική. Μαζί της καταστρέφουν και τα κομμάτια
του κεφαλαίου που είναι προσκολλημένα σε αυτή την κανονικότητα …»