Δευτέρα 5 Ιούλη>> «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι caradinieroi για μια σύντομη διάρκεια ιστορικού χρόνου την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020, όταν ήταν απόλυτα βέβαιοι ότι η απανθρωποποίηση σώσει (τις) ζωές (τους). «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί όταν δολοφονούνταν στα μουλαχτά χιλιάδες με τα τοξικά φαρμακοπειράματα, όταν άλλοι δολοφονούνταν απλά από εγκατάλειψη, κι όταν παντού κτίζονταν τα μνημεία του 21ου αιώνα, οι «κοινές δεξαμενές». “Επιχείρηση διαρκή ελευθερία” ονόμασε η Ουάσιγκτον τον ιμπεριαλισμό της κατά την εισβολή στο αφγανιστάν. “Επιχείρηση ελευθερία” ονόμασε το ρημαδογκουβέρνο, σα νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος, το δικό του μερίδιο εισβολής στα τελευταία ανεκμετάλλευτα εδάφη του κοινωνικού.
Ανθρώπινο αίμα μύριζε απ’ την αρχή…
Και ύστερα; Σχεδόν 16 χιλιάδες δολοφονημένοι ως τώρα (15.472 ως τις 19 Ιούνη….) μόνο στην ε.ε., και εκατοντάδες χιλιάδες σακαταμένοι απ’ τις «σωτήριες» πλατφόρμες… Αυτοί είναι αόρατοι, αυτοί είναι ανύπαρκτοι, αυτοί δεν είναι ζωές. Οι θάνατοι και οι βλάβες μοιάζουν κάποτε «καμμία σχέση» ακόμα και για τα θύματα ή τους οικείους τους: αν «υγεία» είναι ό,τι πιστοποιείται σαν τέτοιο απ’ τις μαφίες και μόνον αυτό, αν «ζωή» είναι ότι εγκρίνεται σαν τέτοιο, αν χαθεί κάθε ίχνος αυτο-καθορισμού της ζωής, τότε ίσως να μην πεθαίνει πια κανένας… Απλά κάποιοι θα διαγράφονται απ’ τα μητρώα των ληξιαρχείων….
Το κεφάλαιο, ώριμο απ’ την πίστη τόσων εκατομυρίων πρωτοκοσμικών idiots, στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα επιχειρεί να πετύχει εκείνο που είχε διαβλέψει ο Μάρξ, στο έσχατο όριό του. Όχι, δηλαδή, να εμφανίζεται στην οργάνωση της εργασίας και της κατανάλωσης σαν η μόνη υπαρκτή μορφή πλούτου και παραγωγής του αλλά, συνολικά, σαν η μόνη υπαρκτή μορφή ζωής – και, φυσικά, η έγκρισή της.
Να γιατί τα καθάρματα των τωρινών χωρο/χρονο/απαρτχάιντ ξεφύτρωσαν ομαλά μέσα από εκατομμύρια «αναρτήσεις» στα antisocial media και τα εκατομμύρια διαγγέλματα των δημαγωγών, μέσα απ’ τον πύρινο ναρκισσισμό Εαυτών – Κεφάλαια που απαιτούσαν και τον εγκλεισμό, και τον διαχωρισμό, και κάθε είδους τιμωρία των αιρετικών εδώ και μήνες. Να πως ξεκινάει ο κοινωνικός ευγονισμός: σαν συγκέντρωση και αξιοποίηση των συμπλεγμάτων ανωτερότητας…
Να ποιές και που είναι οι ρίζες που πρέπει να πολεμήσουμε με αποφασιστικότητα…