ID2020

Κυριακή 3 Γενάρη. Έχει ο πλατφοριασμός, που πουλιέται σαν εμβολιασμός, κάποια ειδική, κάποια ιδιαίτερη σχέση με την καπιταλιστική αναγκαιότητα (: τα συμφέροντα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος) της συσσώρευσης βιομετρικών / βιολογικών data; Γιατί να έχουν τα «εμβόλια» στρατηγική σημασία γι’ αυτήν την συσσώρευση και όχι, ας πούμε, οι αντικαρκινικές θεραπείες ή οι θεραπείες για τον HIV;

Η απάντηση είναι απλή: η μαζική, η σαρωτική συγκέντρωση τέτοιων δεδομένων χρειάζεται μιαν αφορμή που να είναι καθολική. Τα αφεντικά του συμπλέγματος δεν θα μπορούσαν να ελπίζουν στην καθολικοποίηση των δεδομένων των καρκινοπαθών· ούτε των HIV positive που χρειάζονται θεραπεία. Θα τους βόλευε, θα χρειάζονταν, κάτι κοινότοπο… Κάτι που να είναι μεταδοτικό, που να μπορεί να «αγκαλιάσει» εικονικά και δημαγωγικά το σύνολο των κοινωνιών, που να επιτρέπει ένα πακέτο «σωτηρίας + ψηφιακής καταγραφής». Οι μεταδοτικές ασθένειες έγιναν απ’ την δεκαετία του ’00 οι «αγαπημένες» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος επειδή είχαν αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα: μπορούσαν να θεωρηθούν, να προβληθούν σαν «καθολική απειλή», διευρύνοντας στο έπακρο το φάσμα των οφελούμενων μιας «σωτηρίας + ψηφιακής καταγραφής».

Παράδοξο ή όχι, ο σχετικός «προβληματισμός» δεν εστίασε στον πρώτο κόσμο – αλλά στον λεγόμενο τρίτο. Χρόνια πριν, η σκοπιμότητα μαζικών εμβολιασμών plus μαζικών ψηφιακών καταγραφών / φακελωμάτων δεν προοριζόταν για τους πρωτοκοσμικούς, που έτσι κι αλλιώς αυτο-καταγράφονταν με τους ρυθμούς της αγοράς και της ψηφιοποίησης των κρατικών υπηρεσιών. Αφορούσε τους τριτοκοσμικούς. Τους αφρικανούς και τους ασιάτες. Ήταν «δύο σε ένα». Επειδή (έτσι πήγαινε η ρητορεία), πρώτον αυτοί είναι φτωχοί και αρρωστιάρηδες, άρα χρειάζονται την δυτική φιλάνθρωπη πρόληψη, και δεύτερον είναι αόρατοι, δεν είναι καταγραμμένοι πουθενά, επειδή τα κράτη τους έχουν χάλια συστήματα ληξιαρχείων, αστυνομικών ταυτοτήτων, κλπ. «Θα τους εμβολιάζουμε αλλά θα τους καταγράφουμε ψηφιακά για να ξέρουμε ποιοί έχουν κάνει ποια εμβόλια» έλεγε η φιλεύσπλαχνη ρητορική του κυρ Βασίλη και όσων εκπροσωπεί. Πράγμα που θα έπρεπε να διαβαστεί ανάποδα: «θα σφετεριστούμε για κάθε δική μας χρήση τα βιομετρικά / βιολογικά δεδομένα τους, και σε αντάλλαγμα θα τους κάνουμε πειραματόζωα των φαρμάκων μας».

Κάπως έτσι όχι τίποτα άθλιοι συνωμότες αλλά κοτζάμ οηε υιοθέτησε βήμα βήμα απ’ το 2016 το σχέδιο ID2020, σαν τμήμα του «στόχου» του για «παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη» το 2030… Μάλιστα, σαν πρώτο επιχείρημα αυτής της υιοθεσίας ήταν το ότι «60 εκατομμύρια πρόσφυγες σ’ όλο τον κόσμο θα μπορούν να αποδείξουν ποιοί είναι»…. (Θέλουν κάτι τέτοιο;)

Τι είναι το ID2020; Αυτό ακριβώς: ψηφιακός τρύγος των προσωπικών βιομετρικών / βιολογικών δεδομένων εκατοντάδων εκατομυρίων τριτοκοσμικών (κατ’ αρχήν) πακέτο με τους εμβολιασμούς τους... Το είπαν και οι ίδιοι (φωτο επάνω – τονισμός με κίτρινο χρώμα). Χρειάστηκε, φυσικά, ισχυρό λόμπινγκ (πάνω και κάτω απ’ το τραπέζι) απ’ τους πρωτοπόρους και ζάμπλουτους αμερικάνους και δυτικούς φιλάνθρωπους, που εντελώς συμπτωματικά δεν είναι άγνωστοι: η microsoft (έλα!), τα φιλανθρωπικά ιδρύματα του κυρ Βασίλη και όσων εκπροσωπούν (έλα!), τα φιλανθρωπικά ιδρύματα των Rockefeller και όσων εκπροσωπούν (έλα!). Με απλά λόγια: δυναμικά τμήματα του κεφάλαιου ανέλαβαν αυτό το θεάρεστο τιτάνιο έργο, που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί η ανθρωπότητα απ’ την εποχή των μεγάλων (αποικιοκρατικών) κατακτήσεων…