Δευτέρα 25 Γενάρη. Απ’ την μια μεριά είναι επιπόλαια επικίνδυνο να νομίζει κανείς ότι οι γιατροί (δηλαδή η σύγχρονη δυτική ιατρική) έχουν / ει μαγικές ικανότητες για κάθε περίπτωση… Απ’ την άλλη μεριά όμως το υψιπετές του «ειδικού», που απαγορεύει την παραδοχή «δεν ξέρω / δεν ξέρουμε», μπορεί να αποδειχθεί φονικό σε μεγάλη κλίμακα. Ειδικά σε συνθήκες κατασκευασμένου μεν αλλά αποτελεσματικού πανικού, όπως η υγιεινιστική τρομοκρατία που βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη.

Όπως θα ήταν αναμενόμενο, η κατασκευή του «υπερ-φονιά» με το καλημέρα απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς, δεν πελάγωσε / καθήλωσε μόνο τις μάζες των υπηκόων. Έκανε το ίδιο με τον «γιατρό – μάζα», την φιγούρα εκείνη των φορντικών συστημάτων υγείας που είναι επιφορτισμένη με (και υπεύθυνη για) την όποια θεραπεία. Τα αφεντικά της τρομοεκστρατείας, μεταξύ των οποίων και γιατροί που αναλαμβάνοντας καθήκοντα εκπροσώπου τύπου για λογαριασμό του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν είχαν την τριβή της πρακτικής καθημερινής κλινικής, δεν άφησαν κανένα χρονικό περιθώριο μελέτης του «εχθρού» πριν αρχίσουν οι εναντίον του κανονιοβολισμοί. Επιπλέον ο αντισινικός ρατσισμός απέκλεισε εξ’ αρχής την δυνατότητα να αξιοποιηθεί η πολύτιμη εμπειρία (οι γνώσεις και οι κλινικές πρακτικές) του κινέζικου συστήματος υγείας, που είχε προηγηθεί κατά δύο τουλάχιστον μήνες στην αντιμετώπιση του covid.

Σαν συνέπεια, ο συνδυασμός άγνοιας, επιβεβλημένης / πανικόβλητης βιασύνης, κακής οργάνωσης και επιχειρηματικών ή/και επαγγελματικών συμφερόντων μετέτρεψαν τον τσαχπίνη σε κυριολεκτικό πεδίο βολής «θεραπευτικών δοκιμών» κάθε είδους. Τον τόνο του «εμπρός γενναίοι μου με το Χ φάρμακο!» τον έδιναν τα κατά τόπους «επιδημιολογικά αρχηγεία». Όχι επειδή ήξεραν τι έκαναν και γιατί. Αλλά επειδή στην «αλυσίδα οδηγιών απ’ το αρχηγείο ως το πεδίο» οι ευθύνες χάνονται εύκολα – η γραφειοκρατία κάνει κάθε έγκλημα κοινότοπο, εξαφανίζοντας τα ίχνη των θυτών! Το τελικό αποτέλεσμα ήταν / είναι ευχάριστα αποδεκτό απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας, με ισχύ όμως κυρίως στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη! Είδατε που ο covid είναι αρχιφονιάς;

Είναι τόσο εξώφθαλμη η σύγκριση των «απωλειών» μεταξύ δύσης και ανατολής του καπιταλιστικού πλανήτη, ώστε το μόνο που συμβαίνει μ’ αυτήν είναι να παραγράφεται, να καταχωνιάζεται, να κρύβεται, για να μην προκύψουν επικίνδυνες ερωτήσεις! Γιατί εκτός απ’ τους νεκρούς εξαιτίας του covid (που, επιμένουμε, μπορεί να είναι λιγότεροι απ’ το 1/10 του επίσημου θανατόμετρου), εκτός απ’ τους νεκρούς που πετάχτηκαν στην κοινή δεξαμενή μόνο και μόνο για να συντηρείται ο παραλυτικός φόβος, υπάρχει και ο άγνωστος αριθμός όσων πέθαναν εξαιτίας των θεραπευτικών «δοκιμών»! Πόσοι μπορεί να είναι αυτοί / ες; Άγνωστο. Ξέρουμε ότι οι θάνατοι εξαιτίας της μαζικής, επιθετικής χορήγησης μεγάλων δόσεων υδροξυχλωροκίνης σε συνδυασμό με διάφορα άλλα τοξικά φάρμακα, με βάση ένα παγκόσμιο πείραμα διαρκείας κάποιων εβδομάδων την περασμένη Άνοιξη που έγινε υπό την αιγίδα του Π.Ο.Υ. είναι το λιγότερο 50.000, και πιθανότατα 200.000 ή και περισσότεροι. Αλλά δεν είναι μόνον αυτοί.