Madrid calling 1

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. H κατανάλωση των δημαγωγικών σκουπιδιών είναι από μόνη της καταστροφική για την (διανοητική) υγεία. Αλλά μπορεί να συμβαίνει και το ανάποδο: τα κατεστραμμένα εγκεφαλικά κύτταρα να έλκονται απ’ τα σκουπίδια, αν αυτά επιβεβαιώνουν ότι … είναι ζωντανά!

«Είδες; Οι σοσιαλιστές στην ισπανία επέβαλαν λοκντάουν, αλλά το δικαστήριο το ακύρωσε. Και οι ακροδεξιοί βγήκαν στο δρόμο εναντίον του». Άρα; Άρα όσοι βάζουν τις απαγορεύσεις είναι αριστεροί και καλοί άνθρωποι, ενώ όσοι είναι ενάντια στις απαγορεύσεις είναι ακροδεξιοί – όπερ έδει δείξαι!!! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στη Μαδρίτη; Μερικά πράγματα ίσως βοηθήσουν όσους / όσες θέλουν να ξέρουν την πραγματικότητα.

Οι τοπικές αρχές της Μαδρίτης (που έχει ένα διοικητικό καθεστώς ημι-αυτόνομης επαρχίας όπως η βασκία, η καταλωνία, και οι υπόλοιπες ισπανικές επαρχίες) είναι καραδεξιές απ’ την εποχή του θανάτου του Φράνκο (από το 1982 πιο συγκεκριμένα, όταν και δημιουργήθηκε με βάση το καινούργιο τότε σύνταγμα). Το ύψιστο αξιώμα είναι αυτό του «προέδρου της κοινότητας της Μαδρίτης» (που δεν ταυτίζεται με τον «δήμαρχο», υπάρχει και τέτοιο αξίωμα). Αφού η Μαδρίτη ελέγχεται απ’ την δεξιά («λαϊκό κόμμα», PP) η τωρινή πρόεδρος Isabel Diaz Ayuso είναι επίσης τυπική ισπανίδα δεξιά – προς ακροδεξιά.

Παίζοντας το ίδιο τρομοκρατικό κόλπο με την «μισο-θανατοποίηση» των «κρουσμάτων», η κοινότητα της Μαδρίτης άρχισε να μετράει «δεύτερο κύμα» απ’ τον Αύγουστο και μετά. Τί φταίει; αναρωτήθηκε το γκουβέρνο της Μαδρίτης… Οι νότιες και οι υπόλοιπες περιμετρικές συνοικίες της πόλης αποφάνθηκε… Οπότε η Ayuso αποφάσισε lockdown σ’ αυτές τις πηγές μόλυνσης…

Ήταν ένα απόλυτα δικαιολογημένο από «ιατρική άποψη» συμπέρασμα (ειρωνευόμαστε). Στις νότιες και σε άλλες γειτονιές της Μαδρίτης μένει, όπως το φαντάζεσθε, η εργατική τάξη της πόλης. Μετανάστες αλλά και ντόπιοι «φτωχοί». Όμως αυτή η εργατική τάξη δουλεύει στην υπόλοιπη, την κυριλέ Μαδρίτη. Συνεπώς η απαγόρευση κυκλοφορίας των εργατών ήταν προσαρμοσμένη: επιτρεπόταν μεν να βγουν απ’ τα σπίτια τους για να πάνε να δουλέψουν, αλλά απαγορεύονταν οι υπόλοιπες «όχι απαραίτητες μετακινήσεις». Η υπόλοιπη, «λευκή» Μαδρίτη ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί όπου ήθελε – και οι δεξιοί / καραδεξιοί κάτοικοί της ήταν ευχαριστημένοι, αφού το κακό εντοπίστηκε και περιορίστηκε εκεί που έπρεπε.

Στις 24 Σεπτέμβρη έγινε μια μεγάλη διαδήλωση αυτής της απαγορευμένης εργατικής τάξης· ενάντια στο lockdown. (Οι ντόπιοι φίλοι της καραντίνας μπορεί να φρίξουν που οι πληβείοι της πόλης έπεσαν τόσο χαμηλά ώστε να ενταχτούν στους «ψεκασμένους» – ε; Και φυσικά δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτά – μόνο αυτά που λέει το κράτος ξέρουν…).

Οι κάτω φωτογραφίες (ευχαριστούμε την Α. για όλα…) είναι από εκείνη την διαδήλωση – και την καταστολή της.

Το πανώ γράφει τα εξής σαφέστατα εργατικά…

“Θέλεις να με κλείσεις μέσα όταν γυρνάω στο σπίτι μου, αφού έχω διασχίσει όλη τη Μαδρίτη σε ένα μετρό φίσκα για να καθαρίσω τους δρόμους σου, για να φροντίσω τον άρρωστο πατέρα σου, για να σου σερβίρω φαγητό, για να σου αφήσω το πακετάκι της Amazon στο πατάκι.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ “