Η Erin Marie Olszewski, εκπαιδευμένη σαν στρατιωτική νοσοκόμα, που υπηρέτησε σε νοσοκομεία στην κατεχόμενη Βαγδάτη, αποστρατεύτηκε πριν χρόνια, και έγινε civil νοσηλεύτρια, σε κανονικό νοσοκομείο. Βρέθηκε να δουλεύει στο νοσοκομείο Elmhurst, στο Queens της Ν. Υόρκης (το οποίο χαρακτηρίστηκε το «επίκεντρο του επίκεντρου» της φονικότητας του covid-19 στις ηπα και ειδικά στη Ν. Υόρκη) σαν έκτακτη νοσηλεύτρια. Αηδιασμένη απ’ αυτά που έβλεπε αποφάσισε να γίνει «κατάσκοπος»: βιντεοσκόπησε και μαγνηφώνησε κρυφά διάφορες στιγμές, διαλόγους και καταστάσεις. Και παρουσίασε κάποιο απ’ αυτό το υλικό, μαζί με την εμπειρία της, σε μια συνέντευξη στον John Kirby, έναν ανεξάρτητο αμερικάνο ντοκυμαντερίστα.

Η Olszewski, μεταξύ άλλων λέει ότι το νοσοκομείο (με πελάτες κατοίκους υποβαθμισμένων γειτονιών της Ν. Υόρκης, ασιάτες, λατίνους και αφροαμερικάνους) τους αντιμετώπιζε σαν αναλώσιμους. Ενώ ήταν αρνητικοί στα τεστ τους «βάφτιζε» θετικούς και τους έκανε «εισαγωγή» – με αποτέλεσμα άγνωστος αριθμός απ’ αυτούς να μολυνθούν μέσα στο νοσοκομείο και να πεθαίνουν τελικά, ενώ ήταν υγιείς όταν περνούσαν την πόρτα του νοσοκομείου. Αναφέρεται ειδικά στην περίπτωση ενός 37χρονου που πήγε εκεί απλά αγχωμένος μήπως είχε κολλήσει· και βγήκε νεκρός.

Γιατί αυτή η μεταχείριση; Για τα λεφτά, την χρηματοδότηση του νοσοκομείου: ο κρατικός προϋπολογισμός των ηπα δίνει 29.000 δολάρια για κάθε νοσηλευόμενο covid-19. Τόσο απλά: τα υποχρηματοδοτημένα δημόσια νοσοκομεία ενός κράτους σαν τις ηπα βρήκαν την ευκαιρία να ρεφάρουν – σκοτώνοντας συνειδητά υπό το πέπλο του «φονικού ιού».

Μιλάει επίσης για τους θανάτους που προκλήθηκαν εξαιτίας των αναπνευστήρων που τοποθετούνταν σε ανθρώπους που δεν τους χρειάζονταν: «έσκαγαν» τα πνευμόνια τους. Οπότε πήγαιναν κι αυτοί στην «κοινή δεξαμενή». Μιλάει για κοκτέιλ φαρμάκων με άγνωστες παρενέργειες, που επίσης σκότωναν. Μιλάει για γιατρούς που ήταν άσχετες ειδικότητες (π.χ. οδοντογιατροί).

«Έχω δουλέψει σε νοσοκομείο στο ιράκ» λέει σε κάποιο σημείο. «Ήταν καλύτερα τα πράγματα εκεί απ’ ότι εδώ!»